Boksjongeren beklimmen berg in Canvasreeks

Met tien jongeren vertrokken ze, de 4.634 meter hoge Monte Rosa op. Heel de Brussels Boxing Academy (BBA) leefde ernaartoe. Met een Ardeense trekking, de 20 kilometer van Brussel en zweterige afvaltrainingen. Ze kregen allemaal een smartphone mee, maanden vooraf. Goed voor zelfopnames uit hun private, Brusselse straat- en clubleven. Verknipt tot een intimistisch-rakende documentairereeks is 'Naar de top' vanaf maandag op Canvas te zien.

'B onsoir! Dag meneer!", met een spontane beleefde ­groet geven tientallen jonge­­ren die druppelsgewijs de Brussels Boxing Academy (BBA) binnensijpelen me een hand. De sfeer is familiaal en stelt me direct op mijn gemak in kleuterschool De Kleurdoos, vroeger de Kunsthumaniora van de Kogelstraat. Daar gebruikt de club de grote kleuterturnzaal.

Beginnende boksers zijn lichtgewicht-zeebonken met een gevoelig hart maar mentaal sterk, zal blijken. Die avond worden in avant-première twee afleveringen van de vierdelige serue Naar de top vertoond, middenin hun habitat den Duvelshoek, op een steenworp van de vijf sociale blokken van de Papenvest. Een documentaire van productiehuis De Chinezen voor Canvas. Waarin de filmers en gefilmden Brusselse jongeren van gespierd vlees en bloed zijn. Uit de Chicagowijk, Anneessens, Kuregem, oud-Molenbeek en soms van iets verderop.

Ze hebben zichzelf en hun familie en vrienden gefilmd: thuis, op de metro, op school en tijdens stap-, loop- en klimtrainingen buiten de boksclub. Gewoon met een smartphone in de hand. Tachtig uur aan opnames werden verknipt tot twee uur documentaire, waarvan de hele voorbereiding naar de negendaagse bergklim driekwart van de documentaires uitmaakt.

Het geeft een intimistisch, hoopgevend beeld van de sportende Brusselse jeugd die tussen vele stadsschimmen leeft. Ja, je hoort ze zuchten over het verwerken van ouderlijke echtscheiding, over een kennis die steelt omdat hij geld nodig heeft. En neen, de Afghaan Romal (17) die in een Ukkels asielcentrum een bed kreeg, en zijn moeder sterk mist, leeft niet minder op hoop. Hij zweert bij persoonlijke inspanningen om iets te bereiken in dit leven. Daarvoor zit hij in BBA op een goed adres.

Trainer Tom Flachet (40), het lichtbaken van de club, is met zijn zwart peutertje omnipresent. Hij maakt met andere trainers sinds 2004 de BBA tot een formidabel instituut. Eerder al werd de sportwerking gekoppeld aan wijkprojecten die het sociale engagement als eerstelijnsdoel stellen. Met theaterprojecten als Mohammed Ali, A sleeping Elephant (KVS) en de film Champions zette hij unbelievers aan het gapen. En ditmaal bleek de uithoudingstraining voor Naar de top, een extra levensles op zich.

Sneeuwruggen
"Ik dacht nooit dat er iets deftigs viel te filmen met zo'n iPod Touch," lacht Brahim die zich rot amuseerde met opnames tijdens twee oefentrekkingen, maar die uiteindelijk de selectie van de Monte Rosa-beklimming niet haalde.

De rietslanke Anas, amper zestien jaar maar un dur uit de Koorstraat in hartje oud-Molenbeek, en bekend als le Fabuleux, heeft de klim wel afgemaakt. Hij liep eerst op karakter de 20 kilometer van Brussel uit. "Wat denk je, dat ik tien jaar ben of zo," gooit hij tussen zijn maten naar mij, waarmee hij duidelijk zijn territorium bepaalt. Wat tussen zijn oren speelde toen hij de kracht moest opbrengen om die sneeuwberg te trotseren, wil ik van hem weten. "De top, de top, de top! Dat dat was alles waar ik naar keek," herinnert hij zich als een spookbeeld dat overmand moest worden. "Ik dacht niet aan mezelf, enkel aan dat doel."

Malick (24), een Senegalees uit de nabije Ribaucourtstraat die elektromechanica bijstudeert en les volgt in het Huis van het Nederlands, is al vier jaar lid van de club: "De echtscheiding van mijn ouders is zwaar, maar het went. De clubzaal is nu mijn thuis," lacht hij breed. "Enkel de school en de club geven structuur aan mijn leven. Op straat in Brussel kan je het wel schudden. Daar werken de relaties niet." Terwijl iemand anders in de film het Vlaamse medium gebruikt om "A toutes les filles: je suis ouvert à toutes les propositions," mee te geven. Zo zie ja maar, hoe jongeren zich een eigen plaats zoeken in een laisser faire-stad.

En dan zien we een wolk van een Duitse deerne, langharig blond en vlot met iedereen: Annemarie (26). Eigenlijk niet vreemd in een stad met 163 nationaliteiten, maar wel in een boksclub vol kleuren. "Ik werk sinds een jaar als journaliste voor de Russische mediagroep Interfax in het Europees parlement en de Commissie. Daar en 's avonds kom ik enkel EU-volk tegen dat altijd hetzelfde praatje onderhoudt over politiek. De BBA weerspiegelt het echte, warme stadsleven. Ik boks er tegen illegalen en een CEO van een bank: een interessante mix, en echte broers voor mij. En ik beken, die kou op de top was niet te doen, maar het contact was zo eerlijk en menselijk."

De jongeren glunderen nog van zelfvertrouwen na de Alpenreus Monte Rosa uitgedaagd te hebben. De perfect tweetalige Elias (21) die elektromechanica studeert in Aalst, filmde zijn Hollands-Marokkaanse moeder en Brussels-Marokkaanse vader met hun grote kroost: "Maar één keertje, als kind, zag ik een woestijn in Marokko, anders kwam ik de stad niet uit. Die Zwitserse berggezichten toen ik omkeek, die watervallen, sneeuwruggen, het kampvuur, het tentje op de helling. Man, dat ken je toch enkel van prentjes van AS-Adventure. Maar nu was het echt. Dat afzien gaf een goed gevoel, aan ieder van ons, al ging ik er op een bepaald moment fysiek onderuit. En dan dat besef: enkel de natuur is sterker dan ik! Je weet dan dat je veel meer kan dan je lijf. Dit ging om grenzen verleggen en overschouwen wat je bereikt hebt. Daar ging Naar de top over." Kijken vanaf 28 oktober, een sterke jongerengeneratie in Brussel geeft hoop.


Naar de top, vanaf maandag 28/10 vier opeenvolgende avonden op Canvas om 22u30 (duur 25 min.)