De Wever nu ook in het Frans

Met de krant Le Soir leeft N-VA-voorzitter Bart De Wever op ramkoers. Maar in Franstalig België zijn er ook andere stemmen. Die van Christian Laporte bijvoorbeeld, 'Belgicist' en journalist bij La Libre Belgique. En dan is er de Cercle de Lorraine, die als goede Belgische eliteclub de 'vijand' een forum geeft.

'A ls we de Franstaligen zouden kunnen overhalen om rechts te stemmen, zou u dan een autonoom ik-Vlaanderen laten vallen?" N-VA-voorzitter Bart De Wever kijkt strak voor zich uit. De vraag verrast hem duidelijk niet, maar toch luidt het antwoord 'neen'. De Wever wil structurele ingrepen, met een conjuncturele meevaller zou hij niet tevreden zijn. De Wever zou in 2014 - in de veronderstelling dat de peilingen bewaarheid worden - het liefst een federale regering vormen met zijn 'goede vriend' Didier Reynders van de MR. "Spreidt u met uw stemadvies voor Reynders niet het bedje voor de PS?," luidt een andere vraag. De Wever zucht. Alles wat de N-VA-voorzitter zegt is voorwerp van controverse. MR-voorzitter Charles Michel (MR) brandt de dag na de bijeenkomst in de Cercle De Wever af. En VUB-politoloog Dave Sinardet twittert: "De Wever, te gast bij de Belgicistische Brusselse 'businesselite', roept op MR te stemmen. Op het PS-hoofdkwartier wordt de champagne ontkurkt."

Slecht wordt De Wever alvast niet onthaald bij de leden van de Cercle de Lorraine. Eerder werd hij ook al goed onthaald bij zakenclubs als de Cercle Saint-Anne en de Cercle de la Wallonie. De Wever wordt in Franstalige media steevast aangevallen op zijn nationalistische agenda. Niet onbegrijpelijk. Maar ook in media die als links geboekstaafd staan wordt zelden geschreven over zijn rechts sociaal-economisch programma. Minder begrijpelijk.

Censuur
Dat De Wever in de Cercle de Lorraine was uitgenodigd, heeft hij te danken aan de bestuurders van de Foire du Livre die hem van de boekenbeurs hebben geweerd. De Cercle de Lorraine heeft dan maar besloten om hem uit te nodigen ter gelegenheid van de vertaling van zijn columns in het Frans. Christian Laporte, die het voorwoord geschreven heeft, nam zelfs boos ontslag uit de raad van bestuur van de Foire du Livre. Hij vindt dat die censuur pleegde.

Laporte: "Het is niet de eerste keer dat De Wever van een Franstalig publiek positieve reacties krijgt. Dat laat zien dat er nog ruimte is om samen te debatteren, zelfs met een zeker enthousiasme. De Franstaligen moeten veel beter luisteren naar wat de Vlamingen - ook De Wever - écht zeggen. De opsplitsing van België zou een catastrofe zijn, een soort apocalyps. We moeten kijken naar wat we gemeenschappelijk hebben."

Laporte is zowat de tegenpool van Bart De Wever. Hij is Belgicist, royalist en katholiek. Maar terug naar la Belgique à papa wil hij niet. "Ik ben voor een samenwerkingsfederalisme," zegt hij. De journalist ziet ook positieve tendenzen, ook in de Vlaamse Rand rond Brussel: internationalisering en pacificatie. Het grootste probleem van de Rand noemt hij de drie burgemeesters die weigeren de wet toe te passen.

Vertaalster Céline Préaux beëindigt de analyse van het fenomeen De Wever met: "Voor de voorstanders van een onafhankelijk Vlaanderen is De Wever de ideale vaandeldrager. Voor zijn tegenstanders vormt hij een enorme uitdaging, de kwaliteit van De Wever dwingt hen tot intellectuele herbronning." Natuurlijk hoopt De Wever dat het boek zijn imago in Franstalig België zal bijstellen, maar het initiatief kwam van uitgever Le Cri. Maar zelfs van dat laatste leken niet alle journalisten bij de boekvoorstelling overtuigd.

Derrière le miroir van Bart De Wever is uitgegeven bij Le Cri, is 257 blz. dik en kost 19 euro.